KONCEPCJA Corefit® System

Koncepcja Corefit® System traktuje dno miednicy, jako silną i stabilną podstawę dla sprawnego funkcjonowania człowieka. Misją jest edukacja jak chronić, zapobiegać i leczyć dysfunkcje związane z uszkodzeniem mięśni dna miednicy.

Proponowany program zawiera, szczegółowe zalecenia i plany strategii terapii, w odpowiedzi na konkretne zaburzenia. Przedstawia algorytmy postępowania w terapii zachowawczej, przed i pooperacyjnej w ginekologii i urologii.

Główne elementy koncepcji:

• Ćwiczenia sensomotoryczne (cel – uświadomienie i uruchomienie  okolicy miednicy)
• Ćwiczenia oddechowe
• Nauczanie prawidłowej lokalizacji i świadomego napięcia mięśni dna miednicy z jednoczesnym wyłączeniem dużych, zewnętrznych grup mięśniowych
• Wolicjonalna aktywacja poszczególnych warstw mięśni dna miednicy
• Reedukacja nieprawidłowych wzorców motorycznych (wzorzec globalnego pobudzenia) prowadzących do nadmiernego przeciążenia struktur dna miednicy (np. podczas kaszlu, kichania, dźwigania)
• Kokontrakcja mięśni lokalnych stabilizatorów kompleksu biodrowo-lędźwiowo-miednicznego ( wielodzielny, poprzeczny brzucha) oraz mięśni dna miednicy
• Indywidualne opracowywanie planu treningowego  – algorytmy postępowania: położniczy, uroginekologiczny (dla kobiet), urologiczny (dla mężczyzn)
• Różnicowanie napięcia – trening siłowy, wytrzymałościowy

Wskazania do zastosowania terapii:

• Reedukacja mięśni dna miednicy po porodzie (naturalnym, zabiegowy, cięcie cesarskie)
• Nietrzymanie moczu (wysiłkowe nietrzymanie moczu – WNM, pęcherz nadreaktywny, nietrzymanie z przepełnienia, nietrzymanie moczu po prostatektomii)
• Zaburzenia statyki narządu rodnego (obniżenie narządów rodnych: POP – obniżenie ścian pochwy, opadanie macicy, zaburzenia sfery seksualnej)
• Profilaktyka:  dla kobiet w okresie ciąży oraz dla osób uprawiających różne formy aktywności – nauka  prawidłowej stabilizacji kręgosłupa (przeciwdziałanie urazom kręgosłupa i stawów podczas uprawiania ćwiczeń fizycznych)
• Dysfunkcja stabilizacji głębokiej (dyskopatie, bóle kręgosłupa, zmiany zwyrodnieniowe stawów biodrowych)
• Zaburzeń w sferze seksualnej (dyspareunia, wulwodynia, zmniejszeniem podniecenia seksualnego, rzadkie orgazmy)
• Rozejście mięśnia prostego brzucha (DRA)
• Wady postawy

Bibliografia:

1). Żak I., „Profilaktyka i reedukacja mięśni dna miednicy wg Koncepcji Corefit® System – Skrypt” 2020

2) https://treningdnamiednicy.pl/

3) https://odnova.org.pl/kursy/profilaktyka-i-reedukacja-miesni-dna-miednicy-wg-koncepcji-corefit-system/

ZINTEGROWANE TECHNIKI PRACY Z BLIZNĄ

Cięcie cesarskie (CC) jest obecnie najczęściej wykonywanym położniczo-ginekologicznym zabiegiem operacyjnym na świecie. Blizna jest konsekwencją procesu gojenia się rany i stanowi istotny problem medyczny, a nie tylko kosmetyczny. Bardzo ważne jest prawidłowe wspomaganie procesu tworzenia się blizny oraz zapobieganie negatywnym skutkom jej niewłaściwego formowania się, a także przeciwdziałanie powstaniu zrostów w obrębie gojących się tkanek. Istnieje wiele metod, znajdujących zastosowanie w terapii blizny po CC, żadna z nich nie jest wystarczająco skuteczna. Osiągnięcie zadowalających efektów możliwe jest jedynie poprzez kojarzenie różnych metod.

 Gojenie się rany pooperacyjnej i kształtowanie blizny możemy podzie­lić na trzy zasadnicze etapy:

1. Fazę zapalenia (trwającą wg różnych szacunków od 2 do 5 dni od opera­cji),
2. Fazę rozrostu/proliferacji i angioge­nezy (trwającą do ok. 6-8 tygodni po operacji),
3. Fazę modelowania/przebudowy (trwającą do ok. 0,5-2 lat po operacji).

Korzystny zewnętrzny wygląd blizny po CC nie jest równo­znaczny z brakiem zrostów pooperacyjnych, które stanowią bardzo częste powikłanie. Najpowszechniejszą skargą zgłaszaną przez pacjentki, jest nieestetyczny wygląd powłok brzusznych – blizna ta jest często przyrośnięta do tkanek głębiej leżących, w związku, z czym tworzy się nad nią nawis skóry oraz tkanki podskórnej, co nie jest akceptowane przez pacjentki.

Do znacznie poważniejszych następstw zrostów po CC należą:

• Przewlekły ból miednicy mniejszej
• Przeczulica, niedoczulica okolicy blizny i powłok brzusznych
• Dyspareunia
• Bezpłodność (zrosty pooperacyjne mogą być przyczyną problemów z zajściem w kolejną ciążę)
• Niespecyficzne dolegliwości przewodu pokarmowego (wzdęcia, zaparcia, bóle brzucha, zespół jelita drażliwego)
• Ciężki zespół napięcia przedmiesiączkowego

Odległymi (zarówno w czasie, jak i miejscu występowania) konsekwencjami po CC są:

• Zespoły bólowe narządu ruchu (kręgosłupa i miednicy)
• Za­burzenie wzorca postawy ciała i chodu
• Zmiana napięcia mięśni i zmniejszenie elastyczności powięzi
• Migrenowe bóle głowy
• Zaburzenia i trudności emocjonalne

Uwalnianie blizny następuje zwykle etapowo i rozpoczyna się od łagodnych technik manualnych wokół blizny oraz rozluźniania tkanek położonych powierzchownie, przechodząc do coraz bardziej intensywnych metod pracy bezpośrednio na bliźnie oraz w tkankach położonych głębiej.

Wykorzystywane techniki pracy z blizną:

• Elementy terapii craniosakralnej
• Drenaż limfatyczny
• Terapia mięśniowo-powięziowa
• Kinesiology Taping
• Terapia manualna (m.in. techniki scalające, kompresja ischemiczna, elongacja, trakcja, przełamywanie, twist, manipulacje)
• Terapia narzędziowa: dermomasażery, bańki chińskie, akuwałki itp.
• Edukacja pacjenta i autoterapia

Prawidłowo przeprowadzona fizjoterapia znacząco poprawia rozluźnienie powłok brzusznych i zmniejsza niedogodności ze strony blizny.

Bibliografia:

1)Chochowska M., „Praca z blizną po operacji cesarskiego cięcia ze szczególnym uwzględnieniem technik stosowanych w późnym okresie pooperacyjnym”, Rehabilitacja w praktyce, 5/2018

2) Karowicz-Bilińska A., Sikora A., Estemberg D., Brzozowska M., Berner-Trąbska M., Kuś E., Kowalska-Koprek U., „Fizjoterapia w położnictwie”, Ginekol Pol. 2010, 81, 441-445

3) Słomko W., Zamojska P., Dzierżanowski M., “Physiotherapy in the postpartum problems”,  Journal of Education, Health and Sport. 2017;7(4):323-333.

4) Wawryków A., Korabiusz K., Torbé D., Torbé A., Lubkowska A., Wawryków P., “Scar after caesarean section – possibilities of physiotherapy”,  Journal of Education, Health and Sport. 2017;7(7):629-639.

5) Marciniak D., „Zintegowane techniki pracy z blizną 10 niezawodnych metod – Skrypt”